Uziom to wymagany element każdej instalacji elektrycznej, obecnie zasady projektowania uziemienia fundamentalnego jaki i uziomu okopowego znajdują się w normie PN-EN 62305-3:2009.
Instalacja uziemiająca spełnia formę ochroną budynku: przeciwpożarową i odgromnikową. Jednak korzyści posiadania uziemienia są większe. Uziom wpływa na:
- poprawę pracy całej instalacji elektrycznej,
- wyrównuje potencjał instalacji odprowadzając energię przepięciową powstałą podczas wyładowań atmosferycznych,
- rozprasza w ziemi uderzenie pioruna,
- w przypadku wystąpienia zwarcia odprowadza prąd do gruntu.
W gniazdkach wtykowych uziomem jest bolec inaczej styk ochronny, oświetlenie posiada uziom w postaci zacisków ochronnych. Pojawiające się niebezpieczne napięcie jest poprzez uziom odprowadzane do gruntu. Nowoczesne budynki wyposażone są w uziom fundamentowy, stalowy pręt zatopiony w fundamencie budynku. Starsze budynki nieposiadające uziemienia zabezpiecza się uziomem otokowym. Okopuje się budynek zachowując metrową odległość od muru i na głębokości 0,5-0,8 m, kładzie się płaskownik. Jako materiał uziemiający stosuje się miedź ocynkowaną lub w gołej postaci, normy nie zabraniają by w tym celu wykorzystać także stal cynkowaną na gorąca bądź elektrolitycznie miedziowaną. Uziom pionowy natomiast polega na wbijaniu prętów wykonanych z specjalnych materiałów w grunt, pręty wbija się wzdłuż linii budynku zwłaszcza na narożnikach.