Podstawa prawna
Wiele aktów prawnych określających funkcjonowanie sektora energetycznego w Polsce jednym z najważniejszych jest Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 roku w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego. Na podstawie tego aktu można domniemywać, że prawidłowa praca urządzeń elektrycznych uzależniona jest od parametrów charakteryzujących energię elektryczną, którą jest zasilana. Jednym z podstawowych parametrów jest napięcie zasilające. Dąży się do tego, aby parametry napięcia zasilającego występujące na zaciskach przyłączeniowych urządzeń nie odbiegały od tych od napięcia znamionowego tzn. mieściły się w przewidzianych przedziałach odchyleń i deformacji. Najczęstszymi przyczynami zakłóceń napięcia zasilającego są zwarcia w sieci, przerwy w zasilaniu, niedostateczna kompensacja mocy biernej, awarie urządzeń zasilających czy też niska ich jakość. Ze te wymienione przyczyny odpowiada dystrybutor sieci. Nie można jednak w całości obarczać go winą za złą pracę naszych urządzeń, gdyż wina może tkwić po naszej stronie (po stronie odbiorcy). Zwłaszcza jeśli nasze odbiorniki pobierające prąd odkształcony, nasza instalacja jest nieodpowiednio zwymiarowana czy użyliśmy do jej budowy niezadowalającej jakości elementów).
Normy jakościowe
Parametry jakościowe dla indywidualnych odbiorców określono w zeszytach normy o ogólnym numerze PN-EN61000 zawiera ona opis dopuszczalnego poziomu emisyjności zakłóceń dla odbiorników jakie używane są na co dzień w naszych domach. Norma ta odnosić się do kompatybilności elektromagnetycznej odbiorników prądu, a do jej wytycznych powinni się stosować producenci owej elektroniki. Istnieją jeszcze wytyczne dla dotyczące dostawców energii. Dopuszczalne poziomy zakłóceń jakie mogą wystąpić na linij odbiorców przemysłowych zawiera się w indywidualnych umowach dotyczących dostawy prądu, są to jednak uzgodnienia szczegółowe. Ogólne wymogi wymogi dotyczące dotrzymania odpowiedniej jakości napięcia zasilającego dla odbiorców zasilanych z sieci komunalnych określa norma PN-EN 50 160. Niestety powyższe normy nie mają charakteru dokumentu obligatoryjnego, stanowią jedynie punkt odniesienia w ocenie jakości energii elektrycznej dostarczanej klientom końcowym. Dlatego aby móc żądać od dystrybutorów poprawnej jakości odbiorcy przemysłowi zawierają odpowiednie umowy dotyczące dopuszczalnego poziomu zakłóceń wprowadzanych do sieci przez urządzenia odbiorcze. Norma PN-EN 50 160 zawiera w swojej treści warunki dotyczące konkretnych parametrów napięcia zasilającego. Ponadto zawiera metody ich wyznaczania oraz graniczne dopuszczalne odchylenia od wartości znamionowych. Wytyczne takie podaje są zarówno dla sieci NN niskiego napięcia jak i dla sieci SN średniego napięcia, dla sieci niskiego napięcia odnoszą się one do parametrów mierzonych w złączu instalacji elektrycznej.
Jakie treści znajdziemy w normie PN-EN
Osobom, które z zagadnieniami z zakresu energetyki mają niewiele wspólnego trudno przekazać zrozumieć niektóre definicje czy zwroty jednak takimi pojęciami operuje rynek energetyczny. Norma jakościowa również definiuje pewne pojęcia i określa zakresy niektórych parametrów. W dokumencie jakim jest norma znajdziemy takie dane jak:
- Znamionowa częstotliwość napięcia zasilającego powinna wynosić 50 Hz,
- Wartość napięcia zasilającego, to znormalizowane napięcie skuteczne sieci zasilającej,
- Zmiany napięcia zasilającego, to zwiększenie lub zmniejszenie wartości napięcia spowodowane zwykle zmianą całkowitego obciążenia sieci rozdzielczej lub jej części,
- Przerwy w zasilaniu, to stan, w którym napięcie w złączu sieci elektroenergetycznej jest mniejsze niż 1% napięcia znamionowego. Przerwy w zasilaniu są sklasyfikowane jako przerwy planowe i przerwy spowodowane awariami sieci.
- Dorywcze przepięcia o częstotliwości sieciowej, to przepięcia o relatywnie długim czasie trwania, występujące w określonym miejscu sieci.